Scientists successfully grow plants in soil from the Moon
প্ৰথমবাৰৰ বাবে, বিজ্ঞানীসকলে নাছাৰ এপোলো মহাকাশচাৰীসকলৰ দ্বাৰা সংগ্ৰহ কৰা চন্দ্ৰৰ মাটিত উদ্ভিদৰ খেতি কৰিছে।
গৱেষকসকলৰ কোনো ধাৰণা নাছিল যে চন্দ্ৰৰ কঠোৰ ময়লাত কিবা গজিব নে নাই আৰু ইয়াক নতুন প্ৰজন্মৰ চন্দ্ৰ অন্বেষণকাৰীৰ দ্বাৰা খাদ্য উৎপাদন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰিনে চাব বিচাৰিছিল। ফলাফলবোৰে তেওঁলোকক হতবাক কৰি তুলিছিল ।
তেওঁলোকৰ পৰীক্ষাৰ বাবে, গৱেষকসকলে এপোলো 11, 12 আৰু 17 অভিযানৰ সময়ত চন্দ্ৰৰ বিভিন্ন স্থানৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা মাত্ৰ 12 গ্ৰাম (কেইচামুচ) চন্দ্ৰ মাটি ব্যৱহাৰ কৰিছিল।
সৰু থিম্বল আকাৰৰ পাত্ৰত, তেওঁলোকে প্ৰায় এক গ্ৰাম মাটি (যাক “ৰেগোলিথ” বুলি কোৱা হয়) ৰাখিছিল আৰু পানী যোগ দিছিল, তাৰ পিছত বীজ গজিবলৈ দিয়া হৈছিল । তেওঁলোকে উদ্ভিদবোৰক প্ৰতিদিনে পুষ্টিৰ দ্ৰৱণ ো যোগান ধৰিছিল ।
গৱেষকসকলে (সৰিয়হৰ সেউজীয়া ) আৰবিডোপ্চিছ থালিয়ানা নামৰ উদ্ভিদ ৰোপণ কৰিবলৈ বাছি লৈছিল, কিয়নো ই সহজে বৃদ্ধি হয় আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণভাৱে, আৰু ব্যাপকভাৱে ইয়াক অধ্যয়ন কৰা হৈছে। ইয়াৰ আনুবংশিক সংহিতা আৰু প্ৰতিকূল পৰিৱেশৰ প্ৰতি সঁহাৰি – আনকি মহাকাশতো ই গজে ।
এক নিয়ন্ত্ৰণ গোট হিচাপে, পৃথিৱীৰ মাটিৰ লগতে চন্দ্ৰ আৰু মঙ্গলগ্ৰহৰ মাটিঅনুকৰণ কৰা নমুনাবোৰতো বীজ ৰোপণ কৰা হৈছিল।
ফলাফল: দুদিনৰ পিছত, চন্দ্ৰৰ নমুনাসহ সকলো বোৰ গজি উঠিল।
কাকতখনৰ মুখ্য লেখিকা আন্না-লিছা পলে এক বিবৃতিত কয়, ” প্ৰতিটো উদ্ভিদপ্ৰায় ছয় দিনলৈকে একে দেখা গৈছিল।”
কিন্তু তাৰ পিছত, পাৰ্থক্য দেখা দিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল: চন্দ্ৰৰ নমুনাবোৰৰ উদ্ভিদবোৰ অধিক লাহে লাহে বাঢ়িছিল আৰু শিপা বোৰ অৱনমিত হৈছিল।
20 দিনৰ পিছত, বিজ্ঞানীসকলে সকলো উদ্ভিদ সংগ্ৰহ কৰিছিল, আৰু তেওঁলোকৰ ডিএনএৰ ওপৰত অধ্যয়ন চলাইছিল।
তেওঁলোকৰ বিশ্লেষণে দেখুৱাইছিল যে চন্দ্ৰ উদ্ভিদে প্ৰতিকূল পৰিৱেশত উৎপন্ন হোৱা উদ্ভিদবোৰৰ সৈতে একেদৰে প্ৰতিক্ৰিয়া দেখুৱাইছিল, যেনে তাত অত্যাধিক নিমখ থকা মাটি, বা গধুৰ ধাতু আছিল ।
ভৱিষ্যতে, বিজ্ঞানীসকলে বুজিব বিচাৰে যে কেনেকৈ এই পৰিৱেশক অধিক আতিথ্যশীল কৰি তুলিব পাৰি।
নাছাই আৰ্টেমিস কাৰ্যসূচীৰ অংশ হিচাপে চন্দ্ৰলৈ যাবলৈ প্ৰস্তুতি চলাইআছে, ইয়াৰ পৃষ্ঠত এক স্থায়ী মানৱ উপস্থিতি প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ এক দীৰ্ঘম্যাদী লক্ষ্যৰ সৈতে।
